Χρόνια ασθένεια – Καρκίνος

Η ύπαρξη μίας χρόνιας σωματικής ασθένειας – πάθησης όπως ο καρκίνος ή μία χρόνια αναπηρία μπορεί να επηρεάσει εν δυνάμει όλα τα επίπεδα λειτουργίας ενός ανθρώπου και όλα τα πεδία της καθημερινότητας του. Το ψυχικό στρες, η οικονομική επιβάρυνση, η δύσκολη εργασιακή αποκατάσταση και η μειωμένη κοινωνικοποίηση ή ερωτική ζωή είναι μόνο λίγα από τα ζητήματα με τα οποία ένα άτομο με χρόνια ασθένεια μπορεί να προβληματιστεί.

 

Σε αντίθεση με ένα άτομο με κάποιον πρόσκαιρο τραυματισμό ή οξεία ασθένεια που νοσηλεύεται για μικρό χρονικό διάστημα, οι χρόνια πάσχοντες καλούνται να ενσωματωθούν στο κοινωνικό γίγνεσθαι και στην κανονικότητα μίας καθημερινής ζωής με περιορισμούς και εμπόδια που μόνοι πρέπει να προσπεράσουν.

 

Στόχος τους είναι μία ποιοτική καθημερινότητα ενώ παράλληλα διατηρούν την ανεξαρτησία τους. Οι αντικειμενικές ωστόσο δυσκολίες της χρονιότητας και παράλληλα ένα κράτος όπου οι παροχές και η πρόνοια είναι ελλιπείς, έχει ως αποτέλεσμα ένας χρόνια πάσχων να βιώνει έντονες μεταπτώσεις στην διάθεση του, υψηλό στρες, ακόμη και θλίψη, ματαίωση για τα σχέδια ζωής που ίσως δεν πραγματοποιήθηκαν ακριβώς έτσι, χάνοντας κατά συνέπεια την αισιοδοξία του για ένα πιο φωτεινό μέλλον.

 

Όλα τα παραπάνω οδηγούν συχνά το άτομο με χρόνια ασθένεια να αναζητήσει την υποστήριξη ενός ειδικού για να αποσυμπιεστεί, να ενθαρρυνθεί και να προσαρμοστεί στην όλη συνθήκη.

Γιατί είναι συχνό να πηγαίνει και η οικογένεια ή ο φροντιστής στον ψυχολόγο;


 

Οι περισσότεροι χρονίως πάσχοντες στηρίζονται κυρίως στις δυνάμεις τους και στην οικογένεια τους όπου όμως και εκεί τα συναισθηματικά αποθέματα και πόροι εξαντλούνται. Για αυτό και είναι πολύ συχνό εκτός από τον ίδιο τον πάσχοντα, να έρχεται στον ψυχολόγο και ο φροντιστής του ή η οικογένεια του.

 

Η έννοια του «φροντιστή» (care giver) είναι μία έννοια που συχνά χρησιμοποιούν οι ειδικοί ψυχικής υγείας για να περιγράψουν ένα άτομο, συγγενικό ή μη, που αναλαμβάνει την φροντίδα κάποιου τρίτου. Ένας φροντιστής έχει την μόνιμη ευθύνη και την αποκλειστική φροντίδα ενός ατόμου απαιτώντας από αυτόν συνέπεια, ακρίβεια, οργάνωση και αφοσίωση. Οι υποχρεώσεις που συνοδεύουν τον ρόλο αυτό οδηγούν συχνά σε έντονη συναισθηματική και σωματική κόπωση, στρες και απομάκρυνση από λοιπές δραστηριότητες.

 

Η παρουσία ενός ψυχολόγου βοηθά το άτομο με χρόνια ασθένεια ή την οικογένεια του – φροντιστή στα εξής:

Χώρος έκφρασης και αφήγησης του προβλήματος, των φόβων

Κοινωνική Προσαρμογή: σχέσεις, οικογένεια, προσωπικό υγείας

Συναισθηματική Προσαρμογή: αυτό-εικόνα, προσδιορισμός στόχων, προσαρμογή στην εξέλιξη της ασθένειας

Συμπεριφορική Προσαρμογή: Τήρηση ελέγχων υγείας και ιατρικών οδηγιών

Αύξηση της αυτονομίας και ποιότητας ζωής

Αλλαγή των οπτικών για την ασθένεια

Αλλαγή της σημασίας της ασθένειας για την οικογένεια

Ανακούφιση από συναισθήματα απομόνωσης ή επιβάρυνσης